Francja ogłosiła zaktualizowaną krajową strategię wodorową mającą na celu zwiększenie jej mocy wytwórczych w zakresie technologii niskowęglowych do 10 GW do 2035 r.

Francja opublikowała pierwszy projekt zaktualizowanej krajowej strategii w zakresie wodoru, który można teraz komentować.

Francja planuje wybudować do 2030 r. 6,5 GW niskowęglowodorowych mocy wytwórczych, które do 2035 r. wzrosną do 10 GW. Moce wytwórcze pochodzą z francuskiego koszyka elektroenergetycznego niskoemisyjnego, jądrowego i odnawialnego, w zależności od możliwości dostaw każdej elektrowni, zgodnie z zasadą neutralności technologicznej pomiędzy węglowodorami odnawialnymi i niskoemisyjnymi.

Dokument potwierdza, że ​​w ciągu najbliższych trzech lat Francja zainwestuje 4 miliardy euro w dotacje wspierające rozbudowę 1 GW mocy elektrolitycznej. Francuski rząd planuje wydać prawie 9 miliardów euro do 2030 roku na wsparcie wdrażania dekarbonizacji. Dotacje te będą udzielane w formie dotacji operacyjnych, obliczanych częściowo na podstawie różnicy kosztów pomiędzy wodorem szarym (w tym ceną emisji dwutlenku węgla) a wodorem niskim.

Rząd francuski przeprowadził konsultacje w sprawie wstępnych specyfikacji i sektorów oraz planuje rozpocząć procedurę przetargową na pierwszy projekt w 2024 r.

Rząd francuski już wcześniej informował, że pierwsza runda licytacji dotyczy mocy 150 MW (z możliwością przedłużenia do 180 MW), druga runda licytacji dotyczy mocy 250 MW przewidziana na 2025 r., a ostatnia runda licytacji dotyczy mocy 600 MW przewidziana na 2026 r. .

Ponadto nowy dokument stanowi, że TIREURT (TIREURT-Taxe Interieure de Consommation sur les Produits? nergetiques Utilizes comme Carburant dans les Transports to system podatkowy dotyczący produktów energetycznych w sektorze transportu we Francji. Ulgi podatkowe wspierające rozwój i wykorzystanie energia odnawialna zostanie rozszerzona na wszystkie nośniki energii i prawie wszystkie rodzaje transportu.

W dokumencie wskazano, że wodór odnawialny będzie kwalifikował się do programu od stycznia 2023 r. Od 1 stycznia 2024 r. dotację w wysokości do 4,7 euro za kilogram będzie mógł otrzymać także wodór niskowęglowodanowy.

Nowe dotacje na urządzenia wykorzystujące energię wodorową

W dokumencie wskazano także, że urządzenia wykorzystujące energię wodorową wyprodukowane do 2024 roku otrzymają nowe dotacje. W 2024 r. rząd francuski ustanowi dotację inwestycyjną, która bezpośrednio wesprze instalację sprzętu produkcji francuskiej w ramach międzynarodowej dyplomacji wodorowej Francji, która może być odpowiednia dla zagranicznych nabywców.

Francja będzie również w dalszym ciągu wzmacniać swoją kontrolę nad całym sprzętem wodorowym i jego technologiami w drodze różnych istniejących programów wsparcia. Opanowanie produkcji, technologii i sprzętu wodorowego stwarza duże możliwości reindustrializacji we Francji.

Naturalna ekstrakcja wodorem

W dokumencie stwierdza się również, że rząd francuski rozpocznie do 2025 r. badanie eksploracyjne dotyczące wodoru naturalnego w celu oceny potencjału wydobywczego, korzyści ekonomicznych i wpływu na środowisko we Francji.

Niedawno prowincja pirenejsko-atlantycka w południowo-zachodniej Francji otrzymała licencję na badania nad wodorem naturalnym, a rząd francuski przyspieszy badania nad wodorem naturalnym na dużą skalę, wykorzystując najbardziej przyjazną dla środowiska technologię wydobycia i w pełni wykorzystając potencjał naturalnego wodoru we Francji . Francja ma potencjał, aby być wiodącym krajem w zakresie tego przyszłego źródła energii (naturalnego wodoru).

Importowany wodór

W dokumencie zwrócono się również do francuskich agencji rządowych o przygotowanie do końca pierwszego kwartału 2024 r. raportu perspektywicznego dotyczącego importu surowców innych niż węglowodory lub ich pochodnych, w tym ewentualnej infrastruktury importowej, przy czym zaznaczono, że publiczne wsparcie finansowe będzie w dalszym ciągu koncentrować się na lokalnej produkcji .

Wykorzystanie energii wodoru do zbilansowania sieci energetycznej

Kolejną nową inicjatywą w zaktualizowanej strategii jest wykorzystanie energii wodorowej do wspomagania bilansowania sieci energetycznej. Oznacza to zmniejszenie zużycia energii elektrycznej przez elektrolizer w okresach szczytowego zapotrzebowania, przy jednoczesnym promowaniu pracy, gdy energia elektryczna jest tania i wystarczająca jest produkcja niskoemisyjna (elektryczności).

Wyłączenie ogniw elektrolitycznych z sieci wymagałoby stworzenia wystarczających magazynów wodoru lub wykorzystania nadwyżek mocy nieelektrolitycznych, aby zachować możliwość ciągłych dostaw wodoru do odbiorców przemysłowych.